KIMMIN'S SECRET ROOM

                 รอยยิ้มหยันหยามพรายผุดกลางวงพักตร์หวังเจียเอ่อร์ สุรเสียงทุ้มพร่าแว่วผ่านสัมปชัญญะคลอนเคลื่อน “คงพร้อมทำหน้าที่ของเล่นแก่อสุรกายต่ำช้าเยี่ยงข้าอีกคราวหนแล้ว” จักแสดงให้ของเล่นไร้ค่าได้รู้ ว่าการเหยียบย่างปรภพทั้งที่ยังมีชีวิตอยู่ เลวร้าย กว่ายามสูญสิ้นวิญญาณเช่นไร... เนตรดารารัชทายาทโชซอนค่อยพร่าพราย พร้อมสัมผัสรุ่มร้อนคลึงเคล้นทั่วผิวโอษฐ์ แรงบดขยี้ป่าเถื่อนรุกไล่พาบุคคลใต้อาณัตินึกผวา ก่อนเกลียวลิ้นสอดเข้าเกี่ยวกระหวัดลากไล้อย่างช่ำชอง สองแขนพยายามปัดป่าย หวังทุบตีต่อต้านการกระทำล่วงล้ำ กระนั้น พละกำลังแห่งทรราชไร้ใจกลับมากมายเกินฝ่าฝืน กดทับไหล่บอบบางร้าวระบมจนแทบใกล้แตกหักเป็นสองเสี่ยง ทันใดนั้น ความรู้สึกเจ็บแปลบกลางริมฝีปากล่างพลันบังเกิด หลังฟันคมขบกัดสุดแรง... รสคาวปร่าของหยาดโลหิตคละคลุ้งต้องสู่สติรับรู้ ระหว่างอาภรณ์โปร่งบางถูกอีกฝ่ายลิดรอนฉีกทึ้งมิไยดี จวบเรือนกายาน่าถนอมหลงเหลือเพียงผิวเนื้อเปลือยเปล่ายั่วยวนแก่สายตา “ข้า... เกลียดเจ้า” เนื้อความชิงชังเปล่งแผ่วเผิน ลมหายใจกระชั้นถี่ ขณะโอรสสวรรค์หยิบยื่นอิสระส่งคืนชั่วครู่หนึ่ง ใบหน้าชวนเพ้อ